ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ 2020

ΤΜΗΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ & ΝΕΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ

ΣΧΟΛΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ Χ.Α.Ν.Θ.

Εκπαιδευτικό Εκπαιδευτών 23 – 28 / 10 / 2020

Κατασκήνωση Χ.Α.Ν.Θ. Χαλκιδική

  

Το Εκπαιδευτικό Εκπαιδευτών 2020-2021 υλοποιήθηκε, όπως και κάθε χρόνο, στην κατασκήνωση της Χ.Α.Ν.Θ. Αγίου Νικολάου Χαλκιδικής τις ημερομηνίες 23-28 Οκτωβρίου του 2020, στο πλαίσιο του προγράμματος της Σχολής Στελεχών της Χ.Α.Ν.Θ.. Παρ’ όλες τις ιδιάζουσες περιστάσεις λόγω της πανδημίας, όλα τα συμβαλλόμενα μέρη με υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στους εαυτούς τους και την κοινωνία, συμμετείχαν σε ένα από τα πιο ιδιαίτερα εκπαιδευτικά των τελευταίων ετών και πλέον, είναι έτοιμοι να υποδεχθούν τα νεαρά στελέχη στις αίθουσες του κεντρικού κτηρίου της Χ.Α.Ν.Θ..

 

Παρακάτω, μερικοί από τους 70+ συμμετέχοντες, μοιράζονται λίγα λόγια για την εμπειρία τους και αυτά που τους έκαναν εντύπωση αυτό το εξαήμερο:

 

«Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή της εκδρομής ήμουν κάπως διστακτική εξαιτίας του γεγονότος ότι αποτελούσα μία από τις μεγαλύτερες ηλικιακά συμμετέχουσες. Αυτό με έκανε να πιστεύω ότι ίσως και να μην μπορέσω να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του προγράμματος. Ευτυχώς, όλα αυτά άλλαξαν από την πρώτη κιόλας μέρα όταν μέσω συζητήσεων και παιχνιδιών αρχίσαμε να μαθαίνουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον. Οι υπόλοιπες μέρες ήταν γεμάτες δραστηριότητες κάποιες πιο διασκεδαστικές και κάποιες συναισθηματικά φορτισμένες. Πέρα από μια υπέροχη παρέα που δημιουργήθηκε κατάφερα να κερδίσω εμπειρίες, γνώσεις και να ανακαλύψω δυνατότητες που δεν ήξερα ότι είχα. Ανέπτυξα τις κοινωνικές μου δεξιότητες και κατάφερα να αυξήσω, έστω και στο ελάχιστο, την πρωτοβουλία και τις ηγετικές μου ικανότητες. Τέλος, η μέρα μετά την εκδρομή μου άφησε μια γλυκιά γεύση και ένα χαμόγελο για όλα αυτά που έζησα, όλα αυτά που κατάφερα και τους υπέροχους ανθρώπους που γνώρισα.»

-Βερενίκη Τσίγγα

 

«Έχουν περάσει μέρες από τότε που επιστρέψαμε κι όμως το μυαλό μου τριγυρνάει συνεχώς εκεί. Σκέφτομαι τους ανθρώπους, τις δραστηριότητες, τα συναισθήματα που βίωσα αυτές τις μέρες. Το δεύτερο μου εκπαιδευτικό εκπαιδευτών ήταν για μένα μια πολύ πιο συνειδητή προσπάθεια αυτό βελτίωσης απ’ ό,τι πέρυσι. Εξερεύνησα πτυχές του εαυτού μου που δεν γνώριζα, εξέλιξα ορισμένες ικανότητες και εξοπλίστηκα με τα απαραίτητα εφόδια ώστε να μπορέσω κάποια στιγμή να αντιμετωπίσω ακόμα και τους πιο ενδόμυχους φόβους μου. Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού υπήρχε έντονη διακύμανση συναισθημάτων, αυτά όμως που κυριάρχησαν ήταν δύο. Πρώτον η ασφάλεια, ένιωθα ασφαλής να εκφραστώ, να δημιουργήσω, να κοινωνικοποιηθώ. Δεύτερον η αμηχανία, πολλές φορές αισθανόμουν άβολα και αμήχανα καθώς χρειάστηκε να βγω έξω από τη (ζώνη ασφαλείας) μου. Αυτό όμως όχι μόνο δεν με ενοχλούσε αλλά αντίθετα το επεδίωκα γνωρίζοντας ότι κάθε φορά που αισθάνομαι έτσι προσπαθώ να αλλάξω τον εαυτό μου προς το καλύτερο.»

-Στέφανος Στεφανίδης

 

«Αγωνία. Αν μπορούσα με μια λέξη να περιγράψω τις μέρες μου πριν το εκπαιδευτικό, αυτή θα ήταν. Όντας καινούργιος δεν ήξερα τι να περιμένω. Ρωτούσα τους παλιότερους να μου περιγράψουν την εμπειρία τους κι από όλους έπαιρνα την ίδια απάντηση: «Δεν θα καταλάβεις και να σου πω. Πρέπει να το ζήσεις εσύ». Τότε νόμιζα ότι όλοι ήταν συνεννοημένοι. Τώρα όμως τους καταλαβαίνω. Πράγματι. Όλη αυτή την εμπειρία που έζησα αυτές τις 6 ημέρες, πρέπει ο καθένας να τη βιώσει, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του. Τονώθηκαν τα αισθήματα της εμπιστοσύνης, της αλληλοβοήθειας. Έβαλα στόχους και τους πέτυχα. Εξέθεσα τον εαυτό μου μπροστά σε μεγάλο κοινό. Απέκτησα το θάρρος να εκφράζω ελεύθερα την άποψή μου. Πήρα πρωτοβουλίες και έμαθα να ακούω και να συνεργάζομαι. Και με όλα αυτά ξέρετε τι συνέβη; Η αυτοπεποίθησή μου εκτοξεύθηκε. Μα το πιο σημαντικό για εμένα, και ίσως αυτό που θα θυμάμαι για όλη μου τη ζωή, ήταν η στιγμή που έμαθα ότι αποτέλεσα έμπνευση για κάποιους ανθρώπους. Η στιγμή που ένας φίλος μου με πλησίασε και μου εκμυστηρεύτηκε ότι αυτές τις 6 μέρες είδε έναν Γιώργο που δεν έχει ξαναδεί. Τα συναισθήματα και η συγκίνηση που ένιωσα ήταν απερίγραπτα. Σας ευχαριστώ…»

-Γιώργος Μιχαηλίδης

 

«Λίγες μέρες μετά το τέλος του εκπαιδευτικού, μια σκέψη υπάρχει μέσα στο μυαλό μου, πως θέλω να γυρίσω πίσω. Γιατί όταν βρίσκομαι εκεί είμαι σε ένα μέρος που αγαπώ, με ανθρώπους σημαντικούς για μένα, αλλά και πολλούς άλλους που μπορώ να γνωρίσω. Μπορώ να δω πτυχές των άλλων αλλά και του εαυτού μου που δεν ήξερα ότι υπάρχουν και για έξι μέρες να είμαι μακριά από οποιαδήποτε αρνητική σκέψη της καθημερινότητας μου. Ότι και να πω, δεν μπορεί κανείς να καταλάβει τι εννοώ, παρά μόνο αν βρεθεί ή έχει βρεθεί εκεί στο παρελθόν. Φέτος, ακόμα και αν ήταν η τέταρτη φορά που υπήρξα μέρος αυτής της εκδρομής, έμαθα πολλά πράγματα. Ένα από αυτά είναι, ότι δεν χρειάζεται να μιλήσεις για να επικοινωνήσεις με κάποιον άλλον, αρκεί μόνο να τον κοιτάξεις στα μάτια.»

-Ευριπίδης Παναγιωτίδης

 

«Μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να περιγράψω την εμπειρία ενός εκπαιδευτικού σε κάποιον ο οποίος δεν ήταν εκεί για να τη ζήσει. Γιατί για μένα το εκπαιδευτικό σημαίνει πάρα πολλά πράγματα. Έξι ημέρες έντονες, γεμάτες απαιτητικές δραστηριότητες με διαφορετικά συναισθήματα να κυριαρχούν σε κάθε διαφορετική ημέρα. Έξι ημέρες ανακάλυψης του εγώ μου, αντιμετώπισης των φόβων μου, έμπνευσης να είμαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου.

Ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια του εκπαιδευτικού των εκπαιδευτών είναι οι άνθρωποί του. Άνθρωποι ανοιχτοί, καλόψυχοι, δοτικοί που νοιάζονται ο ένας για τον άλλον. Άνθρωποι που ανιδιοτελώς βοηθάνε άλλους ανθρώπους να εκπληρώσουν τους στόχους τους. Άνθρωποι που δεν φοβούνται να εκτεθούν και να εμπιστευτούν, αλλά θέλουν να δώσουν ένα κομμάτι του εαυτού τους και να προσφέρουν σε άλλους ανθρώπους. Μερικοί από τους σημαντικότερους ανθρώπους στη ζωή μου.

Το συναίσθημα που νομίζω πως συνοψίζει όλες αυτές τις ημέρες, είναι η αγάπη. Αγάπη μεταξύ ανθρώπων άγνωστων στην αρχή, φίλων στο τέλος. Αγάπη μεταξύ ανθρώπων που μοιράζονται και βιώνουν μαζί μια τόσο προσωπική, ξεχωριστή και έντονη εμπειρία, που τους δένει στενά και εντελώς μοναδικά. Είναι αυτό ακριβώς το συναίσθημα που με κάνει κάθε χρόνο να θέλω να έρχομαι ξανά στο εκπαιδευτικό.»

 

-Θεοδώρα Φεσσατίδου

 

Μετά το πέρας των έξι αυτών ημέρων, όλα παραμένουν  φαινομενικά ίδια, όμως για όλους όσους είμασταν εκεί, κάτι έχει αλλάξει. Η αγάπη μας γι’ αυτό το πρόγραμμα και της πηγαίας ανάγκης όλων όσων αποτελούν ή έχουν αποτελέσει κομμάτι του, να βλέπουμε τους γύρω μας να μεταμορφώνονται στη καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους, μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε και στις πιο αντίξοες περιστάσεις!