Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία η πανδημία φαίνεται πως μπορεί να λειτουργήσει ως μείζων ψυχο-πιεστικός παράγοντας γιατί το τελευταίο διάστημα κολυμπάμε όλοι σε αχαρτογράφητα νερά έχοντας ελάχιστα δεδομένα σχετικά με την υγειονομική εξέλιξη της πανδημίας αλλά και για τις ποικίλες επιπτώσεις της. Το άγχος που πολλές φορές μπορεί να προκύπτει από την σχεδόν αχαρτογράφητη διαχείριση του σήμερα αλλά και του αύριο μπορεί να επιβαρύνει τόσο – όσο, την ψυχική υγεία και των ενηλίκων αλλά και αυτή των παιδιών.
Ωστόσο, εμείς ως ενήλικες ενημερωθήκαμε από τους ειδικούς της πανδημίας, ακούσαμε, αξιολογήσαμε και δρούμε ανάλογα. Τα περισσότερα παιδιά όμως εγκαταλείψανε τους φίλους τους, το σχολείο, τις αγαπημένες τους δραστηριότητες, το παιχνίδι έξω από το σπίτι. Κάτι αόρατο τους έκλεψε, τους στέρησε την αγκαλιά, το παιχνίδι, την συναναστροφή, την ξενοιασιά και την ανεμελιά που χαρακτηρίζει τα παιδιά. Εγκλωβιστήκανε μέσα σε ένα σπίτι, βιώσανε και βιώνουνε τις δικές τους απώλειες. Κάποια από αυτά προσαρμοστήκανε στα νέα δεδομένα που η πανδημία επιβάλλει περισσότερο και κάποια άλλα όμως ίσως όχι.
Στο τώρα, μετά από την σταδιακή άρση των μέτρων, πάλι τα παιδιά θα κλιθούν να αντιμετωπίσουν μάλλον και άλλες στερήσεις όπως περιορισμούς στην συμπεριφορά, στην έκφραση, στο παιχνίδι, στα φυσιολογικά που χαρακτηρίζουν την παιδική ηλικία. Είναι όμως βέβαιο πως η ψυχο-κοινωνικο-συναισθηματική ανάπτυξη στη βρεφική αλλά και στην παιδική ηλικία είναι σημαντική για τη μετέπειτα ζωή του ανθρώπου και την ανάπτυξη ενός υγιούς ψυχισμού. Έτσι, η ψυχική – συναισθηματική υποστήριξη των γονέων αλλά και των παιδιών συνιστά μια σημαντική παράμετρο της διαχείρισης της κρίσης – covid19.
Αρκετές φορές στην ζωή μπορεί να υπάρξουν γεγονότα και καταστάσεις που μπορεί να είναι πέρα από τον έλεγχο μας. Στο παρόν αυτό που μπορούμε να ελέγξουμε σε σχέση με αυτή την πρωτόγνωρη συνθήκη είναι με ποιον τρόπο επιλέγω να υπάρχω ως γονιός. Να προχωράω αβοήθητος, χωρίς πανοπλία σε αχαρτογράφητα νερά ή με βοηθάω και με ενισχύω ψυχολογικά μέσα από σχετικές γνώσεις;
Έτσι, σε συνεργασία με το τμήμα της Κοινωνικής Δράσης της ΧΑΝΘ, θα πραγματοποιηθούν δωρεάν web-seminars που έχουν ως σκοπό να δώσουν στους γονείς πληροφορίες και τα κατάλληλα εργαλεία που θα τους βοηθήσουν να διαχειριστούν την υπο-περιορισμούς έξοδο των παιδιών, πιο βοηθητικά αλλά κυρίως τους τρόπους που θα μπορέσουν να τα ανακουφίσουν συναισθηματικά και πρακτικά από τις στερήσεις που μπορεί να βιώσανε και να βιώνουν.
Βοηθάω, ενημερώνω, προετοιμάζω πρώτα τον εαυτό μου ώστε να μπορέσω να βοηθήσω ουσιαστικά και αποτελεσματικά το παιδί μου και στο τώρα αλλά και για το αύριο, όποιο και αν είναι αυτό. Γιατί αυτό που έχουν ανάγκη τα παιδιά ειδικά όταν νιώθουν δύσκολα, είναι να νιώσουν ασφάλεια, να νιώσουν πως ο σημαντικός άλλος είναι εκεί, τα ακούει, τα συναισθάνεται και τα καταλαβαίνει.
Δευτέρα 25 Μαΐου & Δευτέρα 1 Ιουνίου, 19.00 – 20.00
Δηλώστε συμμετοχή πατώντας εδώ.
Ακολουθούν οι θεματικές των webinars:
Α. Θα δούμε ποια είναι τα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά παιδιών νηπιακής και σχολικής ηλικίας, και πως μπορούμε να τα βοηθήσουμε (συναισθηματικά, ψυχολογικά, πρακτικά) σε σχέση με την ηλικία τους, την πανδημία και τα επακόλουθα της
Β. Θα δούμε ποια είναι τα εμπόδια επικοινωνίας στην σχέση μας με το παιδί όταν αυτό βιώνει κάποιο πρόβλημα, τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό και θα αναφερθούμε στους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να βοηθήσουμε ως προς την ανάπτυξη της Συναισθηματικής του Νοημοσύνης με σκοπό την ψυχική του ενδυνάμωση
Λίζα Μυλωνά, MSc Προσωποκεντρική Ψυχοθεραπεύτρια & Συμβουλευτική, BSc Ψυχολογίας, PgD & PgC PCA Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας & Προσωπικής Ανάπτυξης, P.E.T. Πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια «Αποτελεσματικού Γονέα», MBA, BA, [email protected]
