Επιλογή Σελίδας

Σε ένα κατάμεστο θέατρο Αυλαία ξεκίνησε η παράσταση με τίτλο “Τα Κόκκινα Φανάρια” από το Θεατρικό Εργαστήρι της Χ.Α.Ν.Θ., σε σκηνοθεσία και διασκευή του Δημήτρη Ελιά.

 

Βασισμένο σε μια από τις πιο γνωστές, διαχρονικές και ταυτόχρονα εισπρακτικά επιτυχημένες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου το 1963, που με τη σειρά της γυρίστηκε βάσει του θεατρικού έργου του Αλέκου Γαλανού “το σπίτι με τα κόκκινα φανάρια”, η θεατρική ομάδα αντιμετώπισε ήδη μια πρόκληση. Ο πήχης μπήκε πολύ ψηλά, καθότι το κοινό γνωρίζει εκ προοιμίου τι θα παρακολουθήσει, αλλά και αυτό έγινε από ερμηνείες κορυφαίων ηθοποιών, όπως η Τζένη Καρέζη, η Δέσπω Διαμαντίδου, ο Γιώργος Φούντας κλπ. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό δεδομένου, ότι μιλάμε για ερασιτέχνες ηθοποιούς! Οι ρόλοι σκιαγραφούν τους χαρακτήρες απλών, λαϊκών ανθρώπων, που έχουν όνειρα, ελπίδες για μια καλύτερη ζωή, ερωτεύονται, μετακομίζουν στην πρωτεύουσα από το νησί, ξενιτεύονται ή σαλπάρουν για ένα καλύτερο μέλλον! Τα κορίτσια, γυναίκες της διπλανής πόρτας με τσακισμένες ψυχές, μπλέκονται στα γρανάζια του αγοραίου έρωτα και σε μια καθημερινότητα, που οδηγεί σε αδιέξοδο. Για μερικές η ελπίδα για το αύριο δε σβήνει ποτέ. Τα παραπάνω ερμήνευσαν άψογα όλοι οι ηθοποιοί χωρίς υπερβολές και μελοδραματισμούς. Ο κίνδυνος για αυτό ήταν πιθανός λόγω της πλοκής, αλλά δεν έγινε ποτέ ορατός! Η δυσκολία συντονισμού τόσων ατόμων επί σκηνής ήταν ακόμη μια πρόκληση και η ομάδα εξέπεμψε καθαρά το στοιχείο της συνοχής της. Ο έξυπνος διαχωρισμός της σκηνής σε τμήματα, σαλόνι, μπαρ, οι δύο κάμαρες των κοριτσιών, ήταν η καλύτερη λύση, για να παρακαμθεί η αναγκαιότητα εναλλαγής πολλαπλών σκηνικών και να εξασφαλιστεί η αδιάλειπτη ροή εξέλιξης του έργου, ενώ το μινιμαλιστικό τους ύφος διατηρούσε την προσοχή των θεατών στο περιεχόμενο και τη ουσία του έργου χωρίς την αποσπούν άψυχα αντικείμενα. Οι εναλλαγές των φωτισμών στα αντίστοιχα σημεία της σκηνής καθοδηγούσαν το θεατή να εστιάζει πάντα εκεί, που πρέπει. Οι ενδυματολογικές επιλογές ήταν εναρμονισμένες με το κλίμα της εποχής, ενώ και η μουσική επένδυση με τις γνωστές πλέον μελωδίες ενίσχυσε το τελικό αποτέλεσμα. Πρόκειται για μια καλοδουλεμένη παράσταση, η οποία απέδωσε άριστα το κλίμα της ιστορικής περιοχής της Τρούμπας και της ζωής των ανθρώπων εκεί σε μια Ελλάδα, που πάσχιζε να σταθεί στα πόδια της μεταπολεμικά. Με σωστές δόσεις ρομαντισμού, δράματος και ρεαλισμού η παράσταση στάθηκε επάξια στο ύψος των απαιτήσεων στη σύγκριση με το ομώνυμο έργο και οι θεατές φεύγουν από την αίθουσα χωρίς να κουραστούν και με αίσθημα πληρότητας. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλη τη θεατρική ομάδα και ευχόμαστε η παράσταση να παιχτεί και την επόμενη σεζόν, κάτι που δικαιωματικά της αξίζει!

 

Πηγή: paraliaka.gr

 

Share This